Warsztaty Weroniki Ludwiczuk

TU

Wystawa w synagodze w Siemiatyczach. Ceramiczny stan wyjątkowy.

CERAMICZNY STAN WYJĄTKOWY

CERAMICZNY.
Archeolodzy chińscy wykopali w Xianrendong najstarsze, jak twierdzą, naczynie wykonane z gliny. Ustalono, że ma ok. 20000 lat i służyło, bardzo prawdopodobne, do warzenia alkoholu (!).Jest to kilkulitrowy kocioł, który towarzyszył, mimo oczywistej kruchości, ludziom żyjącym w ciągłej drodze. Przez tak długi, nierealny czas ceramika podąża za człowiekiem w roli użytkowej i artystycznej przez kontynenty i kultury z zadziwiającym uporem. Jest wciąż, a nawet coraz bardziej techniką szlachetną i piękną.
Wystawa Daniela Ludwiczuka składa się z prac wynikających z pradawnej umiejętności korzystania z tego co daje ziemia (keramos), woda, powietrze i ogień.
Kruche i trwałe.

STAN.
Fizyczny stan tej wystawy to glina, szkliwo, szkło, drewno, stal, brąz, światło i kinezja.
Natura konstruktywna i własności ich powiązań wskazują na wolny stan tych kategorii. Różnorodność momentów materii budujących tu przedmioty daje jednak poczucie jedności i spójności struktur i relacji.
„Ta różnorodność tkwi w samym przedmiocie i stanowi o pełni jego bytu, o jego bogactwie i ona to rozstrzyga o wielości stanów rzeczy zachodzących w jednym przedmiocie”*
Mamy na tej ekspozycji estetyczną rację stanu będącą w koincydencji z wdziękiem, ironią i komizmem.
Wolność i konstytutywność.

WYJĄTKOWY.
Cegły, dzioby, rozpadliny, liście, wybulenia, grzebienie, szafki, żarówki i druty….
Nie-oczywiste. Nie-pospolite. Nie-zwykłe.
Coś bliskie i oswojone. Coś dziwne. Coś surowe i zaskakujące. Coś przyjemne, coś drażniące. Coś do czegoś, coś od czegoś…
Rytmy/nie-rytmy. Tryby/nie-tryby. Porządki/nie-porządki.
To wystawa rozszerzonych uprawnień artystycznych w stosunku do form, faktur, sensów i powiązań między nimi.
Zwykłość i extra-ordynaryjność.

* Roman Ingarden „Spór o istnienie świata”


Maria Daszko
maj 2020