Dwie drewniane rzeźby które zrobiłem przed latami. Zaczynają mnie już denerwować, za długo na nie patrzę.

Wspomnienie ze słonecznych wakacji

Rzeka Bug w latach stalinowskich

Ten koń mieści się w dłoń

Nowa rzeźba z brązu, jeszcze nie spatynowana. Tylko raz w życiu jechałem konno a następnego dnia koń zdechł. Nie wsiadam więc już na kobyły, niech sobie żyją bydlęta. Ten wylepiony konik, spoglądający wstecz osadzony jest na kostce granitowej, którą ktoś mi przytargała w plecaku z Kijowa.

Podniecona gromadka

Wesoły zbiór nowych rzeźb. Na razie modele z wosku.

Dziura i świeca

Usiłując zrobić zdjęcie swojemu bobrowi puściłem po wodzie tratwę styropianową ze świeczką. Oświetliłem jedną z jego dziur jednak Bóbr nie raczył wyjrzeć. Zrobiłem mu zdjęcie w innych okolicznościach, ale to w następnym odcinku.

Nocna ptaszyna

Zdjęcie zrobiłem nocą obok swojego domu. Pada śnieg z deszczem, świeci latarnia ulicznica a na drutach siedzi sowa albo inny kwiczoł.

W Serpelicach n. Bugiem

Jedna ze stacji drogi krzyżowej w Serpelicach. Rzeźby Gustaw Zemły bardzo dobre, niestety w fatalnej oprawie. Zakonnicy umieścili je na różowych trąbach. W rzeźbach zastanawiają słońca w tle, są na wszystkich stacjach. Czy to cześć oddana słowiańskiemu bogowi słońca Swarogowi?