Zaproszenie na wernisaż

Jestem jednym z tych 35. Będą tam cztery stalowe szafki które wyspawałem z części starych kosiarek rolniczych. Dwie szafki są elektryczne, świecą jak choinka. Lepiej nie dotykać, bo dość swobodnie podłączyłem 220 wolt. Ale przyjść warto chociażby dlatego by znaleźć się w kościele.

Pies na kobiety

Rzeźby które zrobiłem przed kilku laty. Materiał: stal, cegły.

Nowa

rzeźba z brązu. Szerokość 30,3 cm. Pozowały mi do tej rzeźby dwie istoty, jedna z sąsiedniej gminy a druga z kurnika.

dąb, zupa dębowa

Stara rzeźba, którą wystrugałem z belki dębowej przed 15 laty. Stoi sobie u mnie przed domem, korniki próbują się wgryzać ale zęby sobie łamią. Dąb jest twardy a korniki nie mają już tej mocy co przed wojną.

Biżuteria z brązu

Kolejny kieliszek z brazu. Nie do końca jestem pewien czy można pić wino ze spiżowego pucharu, miedź reaguje z kwasami organicznymi i powstaje coś paskudnego dla zdrowia. Ale wódkę to z pewnością można, zresztą alkoholikom jest wszystko jedno i na nich liczę. Tu na zdjęciach daję czadu miotaczem ognia i pokrywam patyną coby artefakt wiecznym był.

kieliszek z brązu na rakiję

Medytacja

W piątek trzynastego tam pojechałem

W Orońsku do 3 listopada można zobaczyć wystawę rzeźb sławnej rzeźbiarki Magdaleny Abakanowicz. Warto ruszyć ż..ę i tam pojechać. Byłem tam przez kilka dni, popracowałem nad nowymi rzeźbami z brązu no i trochę pobalowałem na imprezie tureckiej. Chciałem popić piwa Efez, nie było i musiałem ratować się substytutem krajowym. Krótką relację z całokształtu znajdziesz TÓ

Kasa

Dodałem po prawicy tej stronicy link do sklepu, można tam kupić tanio i anonimowo, gdyby ktoś był wstydliwy okrutnie, coś z moich prac. Napisałem tam zdanie +Tu dobre zakupy+ i jest to jedno bardzo niewielu prawdziwych zdań, które napisałem w tym blogu.

To szkiełko

czerwone również kupione w fabryce w Medzilaborcach na Słowacji.

Spatynowałem w 3 minuty rzeźbę. Kogut ogląda ciekawą stronę www. A co sobie ogląda, to możesz zobaczyć TU.

Jak nuda to można

zajrzeć tu: platerow.org. Tu krótka relacja z imprezy rzeźbiarskiej i fotoreportaż. Nie ma mnie na zdjęciach, bo ja je robiłem.

Rzeźba z brązu patynowanego i szkiełka. Szkiełko kupione w sklepie przy fabryce kiczowatych lampionów i żyrandoli w Medzilaborce, miasteczku na Słowacji . Jest w tym miasteczku bardzo ciekawe muzeum Andy Worhola. Anrzej był Rusinem i urodził sie już w Ameryce. W Ameryce najpierw zalogował się ojciec Andrzeja, potem kupił bilet na statek żonie. Słowacja nie ma dostępu do morza i drogę do Gdańska, jakieś 400 kilometrów, kobieta pokonała pieszo. Jak nie wierzysz, to jedź do muzeum i tam poczytaj.

Koń ułana

uzależniony od internetu. Rzeźba z brazu patynowanego. Na ekranie laptopa wyryłem napis: www.owies.com.pl

Ona lubi robić fotografie.

W końcu miałem czas, by spatynować rzeźby zrobione zimą. Patyna chroni rzeźbę z brązu przed korozją. Każdy rzeźbiarz ma swoją tajną recepturę na piękna patynę, albo chciałby ją mieć. Patyna zapewnia jej trwałość na wieki. Pod warunkiem, że ktoś nie sprzeda moich wytworów na złom i z wieczności żopa. No i tak pewnie będzie.

ŻELAZNY REPERTUAR

Do końca jesieni w Arboretum w Bolestraszycach można zobaczyć moją wystawę, której nadałem tytuł Żelazny Repertuar. W sobotę 20 lipca był wernisaż zakończony niezłą balangą. Po wernisażu dość łatwo osiągnąłem drugą prędkość kosmiczną po spożyciu nieznanej mi ilości piwa Żubr i nalewki z derenia. Poniżej tekst o wystawie z katalogu ŻELAZNY REPERTUAR Tytuł wystawy, który jej twórca nadał z premedytacją, odwołuje się do językowych i semantycznych asocjacji, sugerujących, iż żelazo jest surowcem chętnie i często przez niego wybieranym i, że na starcie z nim jest stale przygotowany. Literackość i metaforyczność tytułu przypomina też ciekawe i wieloznaczne sensy i związki, jakie od epoki żelaza materiał ten w historii kultury i świadomości człowieka wytworzył. Żelazo jest metalem używanym od ok. 1200 r. p.n.e. Dla starożytnych Żydów było emblematem utrapienia, niewolnictwa ale również stanowczości i zdecydowania. W tradycji ludowej było najlepszą obroną przeciw złym duchom, wampirom a w postaci podkowy, gwoździa wbitego w kołyskę- przynosiło szczęście. Eklezjastyk mówi, że „Pewne rzeczy potrzebne do życia ludzkiego są: woda, ogień, żelazo”. Mogło być też metalem demonicznym a nawet szatańskim narzędziem śmierci, brutalnej siły, przemocy. Dziś symbolizuje niezmienność, twardość, odporność, siłę, karę, cierpliwość, niewolę, broń. Jest to materiał stary i szlachetny. Można z niego zrobić „żelazną dziewicę”, „żelazny krzyż”, „żelazną kolej” albo części do maszyn przemysłowych. Daniel Ludwiczuk zajmuje się żelazem w celach kreacyjnych, dopiero wtedy, gdy jego trwałość dopadnie rdza a jego utylitarną postać, redukcja. Na złomowiskach i gospodarskich zaroślach odnajduje porzucone narzędzia i sprzęty, znużone, martwe rzeczy, skazane na „zgon sierocy”, gdyż uległy czasowi, modzie, zniechęceniu swych posiadaczy. Zanim zje je rdza a pamięć pogrzebie Daniel wydobywa je do nowych związków. Rupiecie, szpargały, żelazne kaleki i niemoty prowokują twórcę do uruchomienia procesu transmigracji bytów zapomnianych. Odnajdują kolejne wcielenia w nowych formach przeinaczonych z użytkowych w artystyczne. Zyskują nie tylko kolejne istnienie ale, w nagrodę, istnienie wdzięczne. Niepodobne do minionych kształtów, zmęczonych użytkowaniem, wchodzą pod ręką Daniela w niebanalne związki, ciesząc oko i budząc namysł nad przemocą czasu i odwiecznym oporze sztuki wobec praw koniecznych. Maria Daszko

Rzeźbiarze z pleneru platerowskiego mieszkali w klasach szkolnych, w ostatnim dniu wypisali na tablicach szkolnych przesłanie dla dzieci na 1 września. Na perwszym zdjęciu wpis Lecha K. Na drugim zdjęciu wpis tego, co ma wystawę teraz w Bolestraszycach.

Zapraszam na wernisaż

Plener w Platerowie trwa.

To już ósmy międzynarodowy plener w Platerowie. Tym razem sami rzeźbiarze. Wernisaż w szkole w Platerowie we środę 17 lipca o godzinie 18. Zapraszam, wstęp wolny a i zakupy mogą być udane.